Er is de laatste paar jaar een onvoorstelbare hoeveelheid bommen op Irak en Syrië gevallen. Met ontstellend weinig resultaat. Toch besliste het kernkabinet vandaag om de Belgische F-16 behalve Irak ook stellingen van IS in Syrië te laten bombarderen.
44 402 bommen en raketten zijn er intussen gevallen in de strijd tegen IS1. Bommen die een duurzame, onderhandelde oplossing voor Syrië of Irak niet dichterbij hebben gebracht. Bommen die IS niet hebben uitgeschakeld. Bommen die er Syrisch president Assad niet toe hebben aangezet zijn dodelijke strijd tegen de bevolking te staken. Bommen die miljoenen burgers op de vlucht joegen, ontelbare slachtoffers maakten en het leven voor de achtergebleven bevolking onmogelijk maakten. Daar gaat de Belgische regering vanaf 1 juli ook Belgische bommen aan toevoegen. Wat denkt de regering hiermee te bereiken?
Politieke lange termijn visie ontbreekt
Als er twee dingen zijn die in Syrië niet ontbraken de laatste jaren, dan zijn het bommen en gevechtsvliegtuigen. Als er dringend iets gedropt moet worden in Syrië is het voedsel. Dat de extra Belgische bommenwerpers de Syrische burgers, vluchtelingen of achtergeblevenen, niet beschermen, ligt voor de hand. België wil immers bommen gooien op IS, terwijl Assad negen keer meer burgerslachtoffers maakt. Wat de doelstelling van deze missie ook moge zijn, en of we ze halen of niet, elke interesse om een globale en verstandige strategie op lange termijn te ontwikkelen om IS te bestrijden, blijkt pijnlijk afwezig. Ondertussen blijft deze beweging onschuldige slachtoffers maken, in Irak en Syrië, maar ook bij ons. De huidige Belgische aanpak gooit nog meer olie op het vuur, ook hier.
Terrorisme bombardeer je niet weg
Dat we IS niet gaan uitschakelen met luchtbombardementen is intussen duidelijk. Laten we vooral ook niet vergeten dat er 15 jaar geleden geen sprake was van IS. De beweging is ontstaan in het puin van een verwoeste, gedestabiliseerde regio, in het hart van een kapot gebombardeerde samenleving. IS is groot geworden in de schaduw van het conflict waar Syrisch president Assad zich ten koste van talloze mensenlevens aan de macht vastklampt. Zelfs al zou het technisch gezien mogelijk zijn elke IS strijder, elk trainingskamp en elk wapendepot met de grond gelijk te maken, wat doet ons dan geloven dat er niet een nieuwe terreurgroep zou opstaan om het vacuüm op te vullen?
Minister moet beloftes nakomen
Het wordt hoog tijd dat de minister van defensie zijn beloftes nakomt en een open en eerlijk debat mogelijk maakt. Bijvoorbeeld de belofte op pagina 209 van het regeerakkoord om de lange termijn visie voor defensie op papier te zetten. Of de belofte in de commissie defensie om het debat aan te gaan met het parlement vooraleer te beslissen om de missie uit te breiden naar Syrië. Maar ook door een eerlijke evaluatie van het verleden. De strategie voor Syrië heeft gefaald in Afghanistan en Libië. Lessen uit het verleden kunnen voorkomen dat dezelfde fouten blijven terugkomen.
Perscontact: Lene Jacobs, lene@vredesactie.be, 0471 05 85 23
1https://airwars.org/