Vredesactie op Code Rood

Einde 2021 werd er een vraag rondgefluisterd in activistische kringen. Of we niet mee wilden bouwen aan een enorm moment van burgerlijke ongehoorzaamheid. Gericht tegen de fossiele brandstofeconomie, de bijbehorende plastiekindustrie, onze economische afhankelijkheid van gas en olie, afkomstig uit dictatoriale regimes. Of dat niks voor Vredesactie was? Het zal wel zijn.

Wat volgde was een hectische periode van plannen, organiseren, neuzen in richtingen krijgen en een gedeeld verhaal smeden – over de taalgrens heen. Verschillende mogelijke doelwitten passeerden over de vergadertafels, tot we landden waar u ons in oktober heeft gezien: bij Total Energies, fossiele profiteur, uitbuiter van het Globale Zuiden, investeerder in Russische fossiele infrastructuur, greenwasher op grote schaal. Hun raffinaderij in Feluy zou ons eerste doelwit vormen.

In elk onderdeel

Mensen van Vredesactie organiseerden trainingen, schreven mee aan de actie-strategie, stonden op de barricades, hielden een oogje in het zeil als legal observers, faciliteerden debriefings, zorgden in het actiekamp voor de activisten die terugkeerden, roerden in de kookpotten (met Kokerellen, zie vredesactiekrant van juni 2022), surften op de golven van sociale media en zoveel meer.

Code Rood was uiteraard veel meer dan Vredesactie – wij zijn slechts een van de meer dan 20 organisaties die Code Rood mogelijk hebben gemaakt. Maar wat ons opviel tijdens de voorbereidingen, tijdens het actieweekend zelf, is hoe ontzettend veel mensen een Vredesactie-verleden hadden. Mensen die vertelden over vroegere (vredes)acties, organizers die hun eerste stappen namen in het Leren Organiseren traject van Tractie. Uitgelaten activisten die uitroepen ‘de laatste keer dat ik zo’n coole actie deed was Bomspotting!’ Woordvoerders die een groep van honderden mensen toespreken, waar je plots van denkt ‘he, die kennen we!’

Dat gevoel, maar dan een heel weekend lang. The friends you make along the way.

Daarnaast leerden we veel nieuwe mensen kennen. Wat Code Rood uniek maakt tot nu toe, is dat het geen exclusieve klimaatclub is. Wie naar de lijst van deelnemende organisaties kijkt, ziet veel organisaties met een achtergrond in sociale verdediging, organisaties die bouwen aan een rechtvaardigere maatschappij. De energietransitie zal sociaal rechtvaardig zijn, of zij zal niet zijn.