Onderstaande losse berichten in deze tweede on-line aflevering van de rubriek ‘Bij Macht en Ontij’ zijn zoals steeds afkomstig uit de brede rivier internationaal nieuws. Om een vlotte en duurzame doorstroming te bevorderen hebben we uit die niet aflatende stroom enkele verontreinigende berichten opgevist. Hieronder een deel van de vangst.
Impressies uit Irak (bron: Peace Matters summer 2003) Onder vuur: twee GI’s vertellen over hun ervaringen. “Als ze ons bekritiseren omdat we burgers doodden, dan is dat omdat ze niet weten dat veel burgers ook strijders waren. Je wist nooit of iemand een vijand was: als ze zo stom zijn om voor een tank te gaan staan of er recht naar toe te rijden, dan deden ze dat om te vechten. Dat nam het dilemma weg op wie je moet schieten, want iedereen daar was de vijand. Je moest concentreren op erdoorheen geraken, door zoveel doden te maken als je kon, want zij proberen jou te doden. Hen als eerste doodmaken om naar huis te kunnen.” “Krijgsgevangenen wilden we niet. Je haat hen zo intens in de strijd, je bent zo bang, het gevoel is moeilijk uit te leggen, maar je wil ze niet laten leven. En nu zitten we in die peacekeeping, we vuren waarschuwingssalvo’s af, voor mensen die niet willen luisteren naar ons. Je stelt al doende de regels op.” “Van de ene dag op de andere moeten we overschakelen van een volop oorlogsvoerende mentaliteit op peacekeeping. Nog maar pas was je aan het schieten op mensen die jou probeerden te doden, en nu moet je ze helpen.” “Om Irak geef ik geen zier. Integendeel: dit was het niet waard om mijn gezin achter te laten en beschoten te worden, of ervoor dood te gaan. Dat zal het mij nooit waard zijn. Maar in mijn vestzak zit een foto van het World Trade Center. Elke keer als ik ernaar kijk voel ik zo’n verdriet voor de slachtoffers. En dan denk ik: zij hebben ons thuis gepakt, nu is het aan ons.” Een embedded journalist tekende het volgende op uit de mond van een marine-eskader leider: “Mijn mannen toonden geen medelijden. Schitterend.” Profiteren van Irak oorlog In de VS ging een nieuwe campagne van ‘Stop the War Profiteers’ van start. Meer en meer regende het einde augustus immers beschuldigingen in de media dat Halliburton Co. en Bechtel voor miljarden dollars aan nieuwe contracten hadden binnengehaald zonder openbare aanbesteding, voor de heropbouw in Irak. Terwijl bovendien voor vroegere contracten, de kosten voor de overheid en dus voor de belastingbetalers de pan uitrijzen. Na de nieuwe onthullingen eist de campagne ‘Stop the War Profiteers’ dat het Congres (het parlement) onmiddellijk een onderzoek instelt en een halt toeroept aan de ‘profiteurs van de oorlog’. Rania Masri, bestuurslid van de campagne en tevens van het Institute for Southern Studies: “Het is overduidelijk dat een klein aantal bedrijven die nauwe banden hebben met de regering Bush, ten koste van de belastingbetalers honderden miljoenen dollars binnenrijven uit dood en vernieling door oorlog. Dat is puur profiteren van oorlog, en dat moeten we een halt toeroepen.” De nog maar pas gelanceerde campagne bracht onmiddellijk velen in de weer: oorlogsveteranen, vredesbewegingen en andere belangengroepen in de hele VS. Veterans for Peace, New York Labour against the War, Peace Action en vele andere NGO’s tekenden reeds de oproep aan het Congres, net als progressieve individuen als Noam Chomsky, Bill Fletcher, Jim Hightower, Noami Klein en Howard Zinn. Ondertussen publiceren de media nieuwe cijfers. En – bij het ter perse gaan van dit Magazine voor Vredesactie (9/9/03) - vraagt president Bush een nieuwe immense financiële input van de belastingbetaler om de vrede in Irak te helpen betalen. De VS zijn in een nieuw Viet-Nam verzeild, zoals ieder weldenkend mens al lang vóór de Irak-oorlog voorspeld had. Brazilië: Wapens vernietigd Brazilië is officieel niet in oorlog, maar toch vallen er elk jaar meer dan 35000 slachtoffers door wapens. Een Braziliaan maakt vier keer meer kans door wapens omgebracht te worden dan de gemiddelde wereldburger. In 1993 ontstond ‘Viva Rio’, na de moord op acht straatkinderen en op 21 krottenwijkinwoners door de politie. Viva Rio ijvert sindsdien voor veiligheid als basisrecht dat andere mensenrechten en ontwikkeling onvermijdelijk moet voorafgaan. Op hun programma staan vredescampagnes en projecten om gewapend geweld en criminaliteit terug te dringen. Een campagne ‘Kies voor wapenvrij: je geweer of mij!’ bracht moeders, actrices, journalisten, kunstenaars, nabestaanden van slachtoffers samen, om hun zoons, echtgenoten en vrienden te overtuigen om de wapens op te geven. Hun werk blijft niet zonder gevolg. In juli nam de Senaat van Brazilië een wet aan die burgers verbiedt wapens te dragen en voorstelt om het wapenbezit en de verkoop aan particulieren aan banden te leggen, mits een volksraadpleging daarmee instemt. Binnenkort moet het Huis van Afgevaardigden over deze voorstellen beslissen. www.vivario.br Irak: cijfers Volgens een monitoring groep zijn bij de oorlog in Irak minstens 7798 burgers omgekomen en 20000 gewonden gevallen. De gegevens werden verzameld door Iraq Body Count, een onafhankelijke database die het aantal burgerslachtoffers telt. 8000 van de gewonden vielen in Bagdad alleen, wat laat vermoeden dat het totale aantal van 20.000 nog onderschat is. Een van de ergste feiten greep plaats in Hillah, waar tientallen burgers omkwamen en 450 gewonden vielen tijdens een bombardement begin april. Vermoedelijk zijn toen clusterbommen gebruikt www.iraqbodycount.net Naar huis? Soldaten van het VS-leger brengen sinds juli een maandelijkse online nieuwbrief uit tegen de oorlog in Irak: ‘Traveling Soldier’. Hun doel is ‘de waarheid te vertellen over de bezetting, de financiële problemen van de veteranen en het gevaar van verarmd uranium’. Het medium richt zich vooral op de working-class mensen binnen het Amerkaanse leger. Een titel boven een hoofdartikel uit de juli-editie luidt: ‘Bezetting is niet bevrijding – breng de troepen terug naar huis, nu!’ www.traveling-soldier.org
Impressies uit Irak (bron: Peace Matters summer 2003) Onder vuur: twee GI’s vertellen over hun ervaringen. “Als ze ons bekritiseren omdat we burgers doodden, dan is dat omdat ze niet weten dat veel burgers ook strijders waren. Je wist nooit of iemand een vijand was: als ze zo stom zijn om voor een tank te gaan staan of er recht naar toe te rijden, dan deden ze dat om te vechten. Dat nam het dilemma weg op wie je moet schieten, want iedereen daar was de vijand. Je moest concentreren op erdoorheen geraken, door zoveel doden te maken als je kon, want zij proberen jou te doden. Hen als eerste doodmaken om naar huis te kunnen.” “Krijgsgevangenen wilden we niet. Je haat hen zo intens in de strijd, je bent zo bang, het gevoel is moeilijk uit te leggen, maar je wil ze niet laten leven. En nu zitten we in die peacekeeping, we vuren waarschuwingssalvo’s af, voor mensen die niet willen luisteren naar ons. Je stelt al doende de regels op.” “Van de ene dag op de andere moeten we overschakelen van een volop oorlogsvoerende mentaliteit op peacekeeping. Nog maar pas was je aan het schieten op mensen die jou probeerden te doden, en nu moet je ze helpen.” “Om Irak geef ik geen zier. Integendeel: dit was het niet waard om mijn gezin achter te laten en beschoten te worden, of ervoor dood te gaan. Dat zal het mij nooit waard zijn. Maar in mijn vestzak zit een foto van het World Trade Center. Elke keer als ik ernaar kijk voel ik zo’n verdriet voor de slachtoffers. En dan denk ik: zij hebben ons thuis gepakt, nu is het aan ons.” Een embedded journalist tekende het volgende op uit de mond van een marine-eskader leider: “Mijn mannen toonden geen medelijden. Schitterend.” Profiteren van Irak oorlog In de VS ging een nieuwe campagne van ‘Stop the War Profiteers’ van start. Meer en meer regende het einde augustus immers beschuldigingen in de media dat Halliburton Co. en Bechtel voor miljarden dollars aan nieuwe contracten hadden binnengehaald zonder openbare aanbesteding, voor de heropbouw in Irak. Terwijl bovendien voor vroegere contracten, de kosten voor de overheid en dus voor de belastingbetalers de pan uitrijzen. Na de nieuwe onthullingen eist de campagne ‘Stop the War Profiteers’ dat het Congres (het parlement) onmiddellijk een onderzoek instelt en een halt toeroept aan de ‘profiteurs van de oorlog’. Rania Masri, bestuurslid van de campagne en tevens van het Institute for Southern Studies: “Het is overduidelijk dat een klein aantal bedrijven die nauwe banden hebben met de regering Bush, ten koste van de belastingbetalers honderden miljoenen dollars binnenrijven uit dood en vernieling door oorlog. Dat is puur profiteren van oorlog, en dat moeten we een halt toeroepen.” De nog maar pas gelanceerde campagne bracht onmiddellijk velen in de weer: oorlogsveteranen, vredesbewegingen en andere belangengroepen in de hele VS. Veterans for Peace, New York Labour against the War, Peace Action en vele andere NGO’s tekenden reeds de oproep aan het Congres, net als progressieve individuen als Noam Chomsky, Bill Fletcher, Jim Hightower, Noami Klein en Howard Zinn. Ondertussen publiceren de media nieuwe cijfers. En – bij het ter perse gaan van dit Magazine voor Vredesactie (9/9/03) - vraagt president Bush een nieuwe immense financiële input van de belastingbetaler om de vrede in Irak te helpen betalen. De VS zijn in een nieuw Viet-Nam verzeild, zoals ieder weldenkend mens al lang vóór de Irak-oorlog voorspeld had. Brazilië: Wapens vernietigd Brazilië is officieel niet in oorlog, maar toch vallen er elk jaar meer dan 35000 slachtoffers door wapens. Een Braziliaan maakt vier keer meer kans door wapens omgebracht te worden dan de gemiddelde wereldburger. In 1993 ontstond ‘Viva Rio’, na de moord op acht straatkinderen en op 21 krottenwijkinwoners door de politie. Viva Rio ijvert sindsdien voor veiligheid als basisrecht dat andere mensenrechten en ontwikkeling onvermijdelijk moet voorafgaan. Op hun programma staan vredescampagnes en projecten om gewapend geweld en criminaliteit terug te dringen. Een campagne ‘Kies voor wapenvrij: je geweer of mij!’ bracht moeders, actrices, journalisten, kunstenaars, nabestaanden van slachtoffers samen, om hun zoons, echtgenoten en vrienden te overtuigen om de wapens op te geven. Hun werk blijft niet zonder gevolg. In juli nam de Senaat van Brazilië een wet aan die burgers verbiedt wapens te dragen en voorstelt om het wapenbezit en de verkoop aan particulieren aan banden te leggen, mits een volksraadpleging daarmee instemt. Binnenkort moet het Huis van Afgevaardigden over deze voorstellen beslissen. www.vivario.br Irak: cijfers Volgens een monitoring groep zijn bij de oorlog in Irak minstens 7798 burgers omgekomen en 20000 gewonden gevallen. De gegevens werden verzameld door Iraq Body Count, een onafhankelijke database die het aantal burgerslachtoffers telt. 8000 van de gewonden vielen in Bagdad alleen, wat laat vermoeden dat het totale aantal van 20.000 nog onderschat is. Een van de ergste feiten greep plaats in Hillah, waar tientallen burgers omkwamen en 450 gewonden vielen tijdens een bombardement begin april. Vermoedelijk zijn toen clusterbommen gebruikt www.iraqbodycount.net Naar huis? Soldaten van het VS-leger brengen sinds juli een maandelijkse online nieuwbrief uit tegen de oorlog in Irak: ‘Traveling Soldier’. Hun doel is ‘de waarheid te vertellen over de bezetting, de financiële problemen van de veteranen en het gevaar van verarmd uranium’. Het medium richt zich vooral op de working-class mensen binnen het Amerkaanse leger. Een titel boven een hoofdartikel uit de juli-editie luidt: ‘Bezetting is niet bevrijding – breng de troepen terug naar huis, nu!’ www.traveling-soldier.org